Het PSO -model (psoriasis) is een cruciaal hulpmiddel op het gebied van dermatologisch onderzoek, met name voor het begrijpen en ontwikkelen van behandelingen voor psoriasis. Psoriasis is een chronische auto -immuun huidziekte die wordt gekenmerkt door rode, jeukende en schilferige plekken. De PSO -model , dat verschillende diermodellen omvat, helpt onderzoekers de ziekte in een gecontroleerde omgeving te simuleren om de mechanismen ervan te bestuderen en potentiële behandelingen te testen.
Psoriasis begrijpen
Psoriasis is een complexe huidziekte die miljoenen mensen wereldwijd treft. Het manifesteert zich als een uitslag met jeukende, schilferige pleisters, meestal op de knieën, ellebogen, stam en hoofdhuid. Aangenomen wordt dat de aandoening een probleem met het immuunsysteem is waarbij huidcellen sneller groeien dan normaal. Deze snelle omzet van cellen resulteert in de droge, geschubde patches die typerend zijn voor Psoriasis.
Symptomen en oorzaken
De primaire symptomen van psoriasis zijn:
Rode stukjes huid bedekt met dikke, zilveren schubben
Droge, gebarsten huid die kan bloeden
Jeuk, brandend of pijn
Verdikte of geribbelde nagels
Gezwollen en stijve gewrichten
De exacte oorzaak van Psoriasis wordt niet volledig begrepen, maar er wordt aangenomen dat het een combinatie van genetische, omgevings- en immuunsysteemfactoren omvat. Het immuunsysteem valt ten onrechte gezonde huidcellen aan, waardoor de productiecyclus van huidcellen wordt versneld.
PSO -modellen in onderzoek
PSO -modellen zijn essentieel voor het bestuderen van de pathofysiologie van psoriasis en het testen van nieuwe behandelingen. Deze modellen gebruiken dieren, zoals muizen en niet-menselijke primaten (NHP's), om de symptomen en mechanismen van de ziekte te repliceren. Hier zijn enkele van de belangrijkste PSO -modellen die in onderzoek worden gebruikt:
IMQ geïnduceerd NHP -psoriasis -model
Het IMQ (imiquimod) geïnduceerde NHP -psoriasis -model is een van de meest gebruikte modellen. Imiquimod is een tolachtige receptoragonist die een immuuncomplex vormt met endogene moleculen. Wanneer geïnduceerd, induceert de interactie met TLR (tolachtige receptoren) de productie van type I IFN-a, wat leidt tot psoriasis-achtige huidletsel. Dit model toont erytheem, schalen en verdikken van klinische symptomen in de huid, die de mens nabootst Psoriasis.
IL-23 geïnduceerde muizenpsoriasis-model
In dit model induceert IL-23 CCR6+ γδ T-cellen, die een cruciale rol spelen bij psoriasis-achtige huidontsteking bij muizen door IL-17A en IL-22 te produceren. De intradermale injectie van IL-23 vertegenwoordigt een mechanistisch muizenmodel dat de activering van kritieke routes geassocieerd met de pathofysiologie van psoriasis recapituleert, zoals de productie van IL-17 en antimicrobiële middelen, naast epidermale en dermale ontsteking.
IL-23+IMQ geïnduceerde muizen psoriasis-model
Dit model combineert IL-23 en IMQ om psoriasis-achtige symptomen bij muizen te veroorzaken. IL-23 induceert CCR6+ γδ T-cellen, terwijl IMQ een immuuncomplex vormt met endogene moleculen, wat leidt tot de productie van type I IFN-a. Dit combinatiemodel wordt gebruikt om de synergetische effecten van deze twee middelen bij het induceren van psoriasis te bestuderen.
IL-23+IL-36 geïnduceerde muizen psoriasis-model
In dit model worden IL-23 en IL-36 gebruikt om psoriasis-achtige symptomen te induceren. IL-36 induceert de productie van CXCL1 en CCL20 uit keratinocyten en fibroblasten, die neutrofielen en T-cellen aantrekken. IL-36 reguleert ook de expressie van keratinocytenmitogenen en induceert de productie van IL-36 op een autocriene manier. De vrijgegeven IL-36 reguleert de productie van IL-23 uit geactiveerde dendritische cellen (DC's), wat leidt tot verdere proliferatie en chemokine-inductie van keratinocyten.
IMQ geïnduceerde muizen psoriasis -model
Vergelijkbaar met het NHP -model, geïnduceerde muizen Psoriasis-model maakt gebruik van imiquimod om psoriasis-achtige symptomen te induceren. Het is bekend dat een topische IMQ -behandeling psoriasis verergert bij beheerde patiënten, zowel op de lokale plaats van IMQ -behandeling als distaal. Bij muizen induceert actuele IMQ een psoriasis-achtige ziekte en wordt veel gebruikt om basiscontract en farmacologische werkzaamheid te bestuderen.
Het belang van PSO -modellen
PSO -modellen zijn van onschatbare waarde in dermatologisch onderzoek om verschillende redenen:
Inzicht in ziektemechanismen : deze modellen helpen onderzoekers de onderliggende mechanismen van psoriasis te begrijpen, inclusief de rol van het immuunsysteem en genetische factoren.
Testbehandelingen : PSO -modellen worden gebruikt om de werkzaamheid en veiligheid van nieuwe behandelingen te testen voordat ze bij mensen worden getest. Dit helpt bij het identificeren van mogelijke bijwerkingen en het bepalen van de juiste doseringen.
Nieuwe therapieën ontwikkelen : door de effecten van verschillende behandelingen op te bestuderen PSO -modellen kunnen onderzoekers nieuwe therapieën ontwikkelen die zich richten op specifieke paden die betrokken zijn bij psoriasis.
Verbetering van bestaande behandelingen : PSO -modellen kunnen ook worden gebruikt om bestaande behandelingen te verbeteren door manieren te identificeren om hun werkzaamheid te verbeteren of hun bijwerkingen te verminderen.
Conclusie
Het PSO -model is een cruciaal hulpmiddel in de strijd tegen psoriasis. Door de symptomen en mechanismen van de ziekte bij dieren te repliceren, kunnen onderzoekers een dieper inzicht krijgen in psoriasis en effectievere behandelingen ontwikkelen. Naarmate het onderzoek voortduurt, zullen deze modellen een essentiële rol spelen bij het verbeteren van het leven van degenen die getroffen zijn door deze chronische huidconditie.
