Weergaven: 0 Auteur: Site Editor Publiceren Tijd: 2024-04-11 Oorsprong: Site
Client Case: Ontwikkeling van een nieuw antilichaamgeneesmiddel gericht op IL-25 voor Atopische dermatitis (AD).
Cliënt: een farmaceutisch bedrijf dat een nieuw antilichaam ontwikkelt dat zich richt op de IL-25-route voor de behandeling van ADVERTENTIE
Doel: het vaststellen van de werkzaamheid en veiligheid van het nieuwe anti-IL-25-antilichaam in preklinische modellen van atopische dermatitis, vergeleken met een standaard positief controlemedicijn.
Methodologie:
1. Selectie van het juiste advertentiemodel: gezien de diepgaande kennis van de cliënt van de IL-25-route en AD-pathogenese, wordt een MC903-geïnduceerd admuismodel gekozen vanwege het vermogen om belangrijke aspecten van menselijke AD-pathologie en cytokineprofiel na te bootsen.
2. Keuze van het positieve controlemedicijn: Crisaborol wordt geselecteerd als de positieve controle vanwege de vastgestelde werkzaamheid ervan bij het verlichten van AD -symptomen en het moduleren van immuunresponsen.
Experimenteel ontwerp:
-Dieren zijn verdeeld in vier groepen: normale groep, voertuiggroep, positieve controlegroep (crisaborole), anti-IL-25 antilichaam lage dosis groep en hoge dosis groep.
- De behandelingsduur wordt ingesteld op 3 weken, topisch toegediend om de lokale therapie na te bootsen.
Evaluatieparameters:
Klinische beoordeling: de ernst van dermatitis, erytheem en jeuk worden geëvalueerd met behulp van een gestandaardiseerd scoresysteem.
Huidweefselanalyse: histologisch onderzoek van huidbiopsieën voor epidermale hyperplasie, infiltratie van infiltratie en cytokine -expressieniveaus.
Moleculaire profilering: analyse van belangrijke inflammatoire mediatoren en immuuncelpopulaties in de huid op moleculair niveau, gericht op IL-25 stroomafwaartse signaalroutes.
Pathologische analyse: beoordeling van huidbarrièrefunctie, keratinocytenproliferatie en pro-inflammatoire cytokine-expressie in huidlaesies.
Resultaat:
-Resultaten tonen aan dat de anti-IL-25-antilichaamgroep een significante vermindering van klinische symptomen, inflammatoire celinfiltratie en cytokine-expressie vertoont in vergelijking met zowel het voertuig- als de positieve controlegroepen, hetgeen de superieure werkzaamheid van het anti-IL-25-antilichaam bij de behandeling van atopische dermatitis aangeeft.
Conclusie:
Door uitgebreide evaluatie bij Clinical, cellulair, moleculair , en Pathologische niveaus, het nieuwe anti-IL-25-antilichaam, toont veelbelovend therapeutisch potentieel voor atopische dermatitis, wat een significante vooruitgang vertegenwoordigt op het gebied van dermatologie.