حساسیت نوع تاخیری (DTH)
● علائم و علل
تعریف: ایمنی با واسطه سلولی به عنوان یک پاسخ میزبان مفید تعریف می شود که با جمعیت گسترده ای از سلول های T خاص مشخص می شود که در حضور آنتی ژن ها، سیتوکین ها را به صورت موضعی تولید می کنند. فعالسازی و جذب سلولها در ناحیه التهاب، گامی مهم در توسعه پاسخهای DTH است.
مکانیسم سلولی و مولکولی: DTH از نظر ایمونولوژیکی فرآیندی مشابه ایمنی سلولی است که شامل سلولهای T و سیتوکینها میشود. سلولهای CD4 T helper (Th) 1 که از سلولهای Th ساده به وسیله IL-12 و IL-18 تولید شده از ماکروفاژها متمایز میشوند، نقش تنظیمی در بیان DTH و فعالسازی ماکروفاژها از طریق اینترفرون γ تولید شده توسط Th1 و سلولهای کشنده طبیعی دارند. ماکروفاژها در محل DTH تجمع می یابند و از طریق محور CD4 Th1 سلول-سیتوکین-ماکروفاژ فعال می شوند. با این حال، DTH منجر به پاسخ های پاتولوژیک مانند التهاب گرانولوماتوز، کلسیفیکاسیون، نکروز کازاسیون و تشکیل حفره می شود. گرانولوم ها معمولاً در نتیجه ماندگاری یک محصول غیرقابل تجزیه یا در نتیجه پاسخ های DTH ایجاد می شوند. DTH همچنین برای دفاع میزبان در برابر عوامل اتیولوژیک مانند مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد نیاز است. بیان مصونیت با واسطه سلولی/DTH یک شمشیر دو لبه است که ممکن است به پاکسازی عامل اتیولوژیک و آسیب بافتی کمک کند.

واکنش ازدیاد حساسیت نوع IV یا حساسیت نوع تاخیری (DTH)، 20 مارس، یادداشتهای زیستشناسی آنلاین.
● مدلها در محل 【تاریخ➡مدلها】
| ● مدل DTH القایی OXA در موش های C57BL/6 【مکانیسم】 حساسیت نوع تاخیری (DTH) یک رویکرد مفید برای ارزیابی پاسخ های ایمنی سلولی مرتبط با واکنش Th1 است. واکنش DTH به دو فاز آوران و وابران تقسیم می شود. در طول فاز آوران این مدل، موش ها معمولاً با تزریق زیر جلدی با یک هاپتن یا آنتی ژن خاص در حالت واکنش شیمیایی آن ایمن می شوند و با یک ادجوانت امولسیون می شوند. فاز وابران معمولاً 5 تا 12 روز پس از حساسسازی آغاز میشود، به این ترتیب موشهایی که قبلاً حساس شده بودند با تزریق زیر جلدی پا یا تزریق داخل جلدی گوش به چالش کشیده میشوند. پاسخ DTH 24 ساعت پس از چالش ارزیابی می شود.
|
حساسیت نوع تاخیری (DTH)
● علائم و علل
تعریف: ایمنی با واسطه سلولی به عنوان یک پاسخ میزبان مفید تعریف می شود که با جمعیت گسترده ای از سلول های T خاص مشخص می شود که در حضور آنتی ژن ها، سیتوکین ها را به صورت موضعی تولید می کنند. فعالسازی و جذب سلولها در ناحیه التهاب، گامی مهم در توسعه پاسخهای DTH است.
مکانیسم سلولی و مولکولی: DTH از نظر ایمونولوژیکی فرآیندی مشابه ایمنی سلولی است که شامل سلولهای T و سیتوکینها میشود. سلولهای CD4 T helper (Th) 1 که از سلولهای Th ساده به وسیله IL-12 و IL-18 تولید شده از ماکروفاژها متمایز میشوند، نقش تنظیمی در بیان DTH و فعالسازی ماکروفاژها از طریق اینترفرون γ تولید شده توسط Th1 و سلولهای کشنده طبیعی دارند. ماکروفاژها در محل DTH تجمع می یابند و از طریق محور CD4 Th1 سلول-سیتوکین-ماکروفاژ فعال می شوند. با این حال، DTH منجر به پاسخ های پاتولوژیک مانند التهاب گرانولوماتوز، کلسیفیکاسیون، نکروز کازاسیون و تشکیل حفره می شود. گرانولوم ها معمولاً در نتیجه ماندگاری یک محصول غیرقابل تجزیه یا در نتیجه پاسخ های DTH ایجاد می شوند. DTH همچنین برای دفاع میزبان در برابر عوامل اتیولوژیک مانند مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مورد نیاز است. بیان مصونیت با واسطه سلولی/DTH یک شمشیر دو لبه است که ممکن است به پاکسازی عامل اتیولوژیک و آسیب بافتی کمک کند.

واکنش ازدیاد حساسیت نوع IV یا حساسیت نوع تاخیری (DTH)، 20 مارس، یادداشتهای زیستشناسی آنلاین.
● مدلها در محل 【تاریخ➡مدلها】
| ● مدل DTH القایی OXA در موش های C57BL/6 【مکانیسم】 حساسیت نوع تاخیری (DTH) یک رویکرد مفید برای ارزیابی پاسخ های ایمنی سلولی مرتبط با واکنش Th1 است. واکنش DTH به دو فاز آوران و وابران تقسیم می شود. در طول فاز آوران این مدل، موش ها معمولاً با تزریق زیر جلدی با یک هاپتن یا آنتی ژن خاص در حالت واکنش شیمیایی آن ایمن می شوند و با یک ادجوانت امولسیون می شوند. فاز وابران معمولاً 5 تا 12 روز پس از حساسسازی آغاز میشود، به این ترتیب موشهایی که قبلاً حساس شده بودند با تزریق زیر جلدی پا یا تزریق داخل جلدی گوش به چالش کشیده میشوند. پاسخ DTH 24 ساعت پس از چالش ارزیابی می شود.
|