سندرم دیسترس تنفسی حاد

سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) 

● علائم و علل  

شکل 4: التهاب سیستمیک در مقابل آلوئولار در ایجاد سندرم دیسترس تنفسی حاد

التهاب سیستمیک و آلوئولار لزوماً در بیماران مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS) همبستگی ندارند. پانل‌ها تفاوت‌هایی را بین التهاب هیپو التهابی سیستمیک (A, C) و التهاب بیش‌التهابی (B, D) و تفاوت بین التهاب کم‌التهابی آلوئولی (A, B) و التهاب (C, D) نشان می‌دهند. اگرچه این پانل‌ها موقعیت‌های شدید التهاب سیستمیک بدون آلوئول و التهاب آلوئولی بدون التهاب سیستمیک را نشان می‌دهند، شدت التهاب سیستمیک و آلوئولی در طیفی وجود دارد که احتمالاً به طور قابل‌توجهی از بیمار به بیمار دیگر متفاوت است و به ناهمگنی کمک می‌کند. (الف) آلوئول طبیعی، بدون التهاب یا آسیب. (ب) تغییرات مشاهده شده در زیر فنوتیپ بیش التهابی که با التهاب سیستمیک، اختلال عملکرد اندوتلیال و انعقاد مشخص می شود. بدون التهاب آلوئولی، آسیب ناشی از التهاب از محفظه سیستمیک به سمت محفظه آلوئولی (فلش زرد) هدایت می‌شود که منجر به افزایش نفوذپذیری و ادم آلوئولی می‌شود. (C) تغییرات در بیماران مبتلا به التهاب آلوئولی بدون زیر فنوتیپ بیش التهابی سیستمیک. سلول های اپیتلیال آلوئولی، ماکروفاژهای آلوئولی و نوتروفیل ها نقش مرکزی در تولید سیتوکین های پیش التهابی دارند. سلول های اپیتلیال و ماکروفاژها در تولید مولکول های پیش التهابی ضروری هستند. نوتروفیل‌ها مولکول‌های آسیب‌رسان مختلفی تولید می‌کنند که به پنوموسیت‌های نوع 1 و نوع 2 آسیب می‌رسانند و در نتیجه باعث افزایش سطح نشانگرهای آسیب پنوموسیت می‌شوند. بدون التهاب سیستمیک، آسیب ناشی از التهاب در این سناریو از آلوئول به سمت محفظه سیستمیک هدایت می شود (فلش زرد)، همچنین منجر به افزایش نفوذپذیری و ادم آلوئولی می شود. (د) وجود ترکیبی از التهاب سیستمیک و آلوئولار. در این شرایط، التهاب باعث آسیب ریه، افزایش نفوذپذیری و ادم آلوئولی می شود.

DOI: 10.1016/S0140-6736(22)01485-4