سندرم دیسترس تنفسی حاد

سندرم پریشانی حاد تنفسی (ARDS) 

● علائم و دلایل  

شکل 4: در مقابل التهاب آلوئولار در توسعه سندرم پریشانی حاد

التهاب سیستمیک و آلوئولار لزوماً در بیماران مبتلا به سندرم پریشانی حاد تنفسی (ARDS) ارتباط ندارد. پانل ها تفاوت بین التهاب سیستمیک (A ، C) و فشار خون بالا (B ، D) و تفاوت بین التهاب هیپوئوئیل (A ، B) و التهاب بیش از حد (C ، D) را نشان می دهد. اگرچه این پانل ها موقعیت های شدید سیستمیک بدون التهاب آلوئولار و آلوئولار را بدون التهاب سیستمیک نشان می دهد ، اما شدت التهاب سیستمیک و آلوئول در طیف وجود دارد که احتمالاً از بیمار به بیمار متفاوت است و به ناهمگونی کمک می کند. (الف) آلوئول طبیعی ، بدون التهاب یا آسیب. (ب) تغییرات مشاهده شده در زیر فنوتیپ بیش از حد التهابی ، که با التهاب سیستمیک ، اختلال عملکرد اندوتلیال و انعقاد مشخص می شود. بدون التهاب آلوئول ، آسیب ناشی از التهاب از محفظه سیستمیک به سمت محفظه آلوئولار (فلش زرد) هدایت می شود و در نتیجه باعث افزایش نفوذپذیری و ورم آلوئولار می شود. ج) تغییرات در بیماران مبتلا به فشار خون آلوئولار بدون یک زیر فنوتیپ بیش از حد فشار خون سیستمیک. سلولهای اپیتلیال آلوئولار ، ماکروفاژهای آلوئولار و نوتروفیل ها نقش اصلی در تولید سیتوکین پیش التهابی دارند. سلولهای اپیتلیال و ماکروفاژها در تولید مولکول های پیش التهابی ضروری هستند. نوتروفیل ها مولکول های مضر مختلفی تولید می کنند که به پنوموسیت های نوع 1 و نوع 2 آسیب می رساند و منجر به افزایش سطح نشانگرهای آسیب پنوموسیت می شود. بدون التهاب سیستمیک ، آسیب ناشی از التهاب در این سناریو از آلوئولار به سمت محفظه سیستمیک (فلش زرد) هدایت می شود ، همچنین منجر به افزایش نفوذپذیری و ورم آلوئولار می شود. (د) حضور ترکیبی از فشار خون سیستمیک و آلوئولار. در این شرایط ، التهاب باعث آسیب ریه ، افزایش نفوذپذیری و ورم آلوئولار می شود.

doi: 10.1016/S0140-6736 (22) 01485-4