دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن

دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن

● علائم و دلایل  

انحطاط ماکولا مربوط به سن ، بر روی گیرنده های گیرنده ، اپیتلیوم رنگدانه شبکیه ، غشای بروچ و کوریوکاپیلاریس (لایه درونی کروئید) در ماکولا ، قسمت اصلی شبکیه مسئول دید شدید تأثیر می گذارد. AMD یک بیماری چند عاملی است که مربوط به پیری ، حساسیت ژنتیکی و عوامل خطر محیطی است. تغییرات مرتبط با پیری شامل افزایش مقاومت ، کمبود و از بین رفتن کوریوکاپیلاریس ، رسوب لیپید و لیپوپروتئین در غشای بروچ و کاهش تراکم نور گیرنده است. در AMD ، این تغییرات ، همراه با التهاب مزمن ، رسوب لیپید و لیپوپروتئین تغییر یافته ، افزایش استرس اکسیداتیو ، و اختلال در نگهداری ماتریس خارج سلولی ، منجر به تشکیل رسوبات خارج سلولی حاوی لیپیدها ، مواد معدنی یا پروتئین ها ، یعنی درسن ، ضایعات مشخصه در اوایل و واسطه AMD. پیشرفت AMD با پیشبرد دستگاه دژنراسیون اپیتلیوم نورپردازی و نورپردازی شبکیه ، که شامل مهاجرت سلولهای اپیتلیوم رنگدانه شبکیه از دلبستگی اصلی آنها در غشای بروچ به لایه های داخلی شبکیه است ، مشخص می شود. حساسیت ژنتیکی نقش مهمی در علت AMD دارد. مطالعات انجمن گسترده ژنوم ، ژنهای درگیر در مسیرهای بیولوژیکی را شامل می شود که شامل التهاب و ایمنی ، متابولیسم لیپیدها و حمل و نقل ، استرس سلولی و سمیت و نگهداری ماتریس خارج سلولی است ، به ترتیب ، با AMD ، 7 با 2 مکان اصلی ، CFH8-11 و ARMS2-HTRA1 همراه است.

Jama.2024 ؛ 331 (2): 147-157.doi: 10.1001/JAMA.2023.26074