myasthenia gravis
● علائم و دلایل
Myasthenia Gravis (MG) یک اختلال خود ایمنی مزمن است که در آن آنتی بادی ها ارتباط بین اعصاب و عضله را از بین می برند و در نتیجه ضعف عضلات اسکلتی ایجاد می شود. Myasthenia Gravis بر عضلات داوطلبانه بدن تأثیر می گذارد ، به خصوص آنهایی که چشم ، دهان ، گلو و اندام را کنترل می کنند. این بیماری می تواند در هر سنی به هر کسی حمله کند ، اما بیشتر در زنان جوان (20 و 30 سال) و مردان 50 ساله و بالاتر دیده می شود.
Myasthenia Gravis به ارث نمی رسد و مسری نیست. این امر به طور کلی بعداً در زندگی ایجاد می شود که آنتی بادی های موجود در بدن به گیرنده های طبیعی روی عضلات حمله می کنند. این یک ماده شیمیایی مورد نیاز برای تحریک انقباض عضلات را مسدود می کند.
آسیب شناسی خود ایمنی در زیرگروه های بیماری Myasthenia Gravis توسط مکانیسم های واگرا ایمونوپاتولوژی اداره می شود. جلو. ایمونول. ، 27 مه 2020
● مدل ها در جای خود 【Date➡models】
● R97-116 پپتیدهای ناشی از مدل MG 【مکانیسم】 myasthenia gravis (MG) یک آنتی بادی است که وابسته به سلول T ، مکمل های مربوط به بیماری خود ایمنی است ، که با از دست دادن گیرنده استیل کولین (ACHR) در غشای پس از سیناپسی از اتصال عصبی و عضلانی مشخص می شود و منجر به اختلال در انتقال عصبی و ضعف عضلات می شود. خود ایمنی آزمایشی myasthenia gravis (EAMG) را می توان در موشهای لوئیس با ایمن سازی با گیرنده اژدر استیل کولین (TACHR) یا یک پپتید مصنوعی متناسب با منطقه 97–116 از زیر واحد ACHR α موش (R97-116 توسعه پپتید) که از پپتید آدمهای درمانی است ، برای MOLITIOT MOLE برای MG و Superate Superate Superate برای MG و MG قابل ملاحظه ای القا کنید. |
myasthenia gravis
● علائم و دلایل
Myasthenia Gravis (MG) یک اختلال خود ایمنی مزمن است که در آن آنتی بادی ها ارتباط بین اعصاب و عضله را از بین می برند و در نتیجه ضعف عضلات اسکلتی ایجاد می شود. Myasthenia Gravis بر عضلات داوطلبانه بدن تأثیر می گذارد ، به خصوص آنهایی که چشم ، دهان ، گلو و اندام را کنترل می کنند. این بیماری می تواند در هر سنی به هر کسی حمله کند ، اما بیشتر در زنان جوان (20 و 30 سال) و مردان 50 ساله و بالاتر دیده می شود.
Myasthenia Gravis به ارث نمی رسد و مسری نیست. این امر به طور کلی بعداً در زندگی ایجاد می شود که آنتی بادی های موجود در بدن به گیرنده های طبیعی روی عضلات حمله می کنند. این یک ماده شیمیایی مورد نیاز برای تحریک انقباض عضلات را مسدود می کند.
آسیب شناسی خود ایمنی در زیرگروه های بیماری Myasthenia Gravis توسط مکانیسم های واگرا ایمونوپاتولوژی اداره می شود. جلو. ایمونول. ، 27 مه 2020
● مدل ها در جای خود 【Date➡models】
● R97-116 پپتیدهای ناشی از مدل MG 【مکانیسم】 myasthenia gravis (MG) یک آنتی بادی است که وابسته به سلول T ، مکمل های مربوط به بیماری خود ایمنی است ، که با از دست دادن گیرنده استیل کولین (ACHR) در غشای پس از سیناپسی از اتصال عصبی و عضلانی مشخص می شود و منجر به اختلال در انتقال عصبی و ضعف عضلات می شود. خود ایمنی آزمایشی myasthenia gravis (EAMG) را می توان در موشهای لوئیس با ایمن سازی با گیرنده اژدر استیل کولین (TACHR) یا یک پپتید مصنوعی متناسب با منطقه 97–116 از زیر واحد ACHR α موش (R97-116 توسعه پپتید) که از پپتید آدمهای درمانی است ، برای MOLITIOT MOLE برای MG و Superate Superate Superate برای MG و MG قابل ملاحظه ای القا کنید. |