Neuropathische pijn
● Symptomen en oorzaken
Neuropathische pijn wordt vaak beschreven als een schiet- of brandende pijn. Het kan vanzelf verdwijnen, maar is vaak chronisch. Het is vaak het resultaat van zenuwschade of een slecht functionerend zenuwstelsel. De impact van zenuwbeschadiging is een verandering in de zenuwfunctie, zowel op de plaats van het letsel als gebieden eromheen.
Neuropathische pijn lijkt vaak geen duidelijke oorzaak te hebben. Maar sommige veel voorkomende oorzaken van neuropathische pijn zijn chemotherapie, diabetes, gezichtsproblemen, multipel myeloom, multiple sclerose, zenuw- of ruggenmergcompressie van hernia of van artritis in de wervelkolom, gordelroos, wervelkolomchirurgie, syfilis, schildklierproblemen etc.
Fiore, NT, Debs, SR, Hayes, JP et al. Pijnoplossende immuunmechanismen bij neuropathische pijn. Nat Rev Neurol 19, 199–220 (2023). https://doi.org/10.1038/s41582-023-00777-3
● Modellen op zijn plaats 【Datummodellen】
● SNI & SNL -chirurgie geïnduceerd neuropathisch pijnmodel 【Mechanisme】 Onderzoekers hebben vier veelgebruikte preklinische zenuwletselmodellen ontwikkeld om de symptomen van neuropathische pijn te repliceren. Ze omvatten het beschadigen van een deel van de axonen die bijdragen aan de heupzenuw, en van de grootste tot minste neuronale schade omvatten spinale zenuwligatie (SNL), waarbij de L5 en/of L6 spinale zenuwen worden geligeerd; Gespaarde zenuwbeschadiging (SNI), waarbij de tibiale en gemeenschappelijke peroneale heupzenuwtakken strak worden geligeerd en vervolgens worden doorgebracht; Gedeeltelijke heupzenuw ligatie (PSNL) en chronische vernauwingsletsel (CCI). Over het algemeen hebben deze modellen met perifere zenuwletsel vergelijkbare tijdcursussen van sensorische symptomen (opkomen binnen 24 uur en aanhouden> 2 maanden. Verder faalt het SNI -model op unieke wijze thermische hyperalgesie te produceren, dit kan worden verklaard door een gebrek aan gedenerveerde Schwann -cellen die bekend zijn om veel neuroactieve molecules te produceren die capabele molecules bevatten die zich bekwaam maken op intacte axons. |
Neuropathische pijn
● Symptomen en oorzaken
Neuropathische pijn wordt vaak beschreven als een schiet- of brandende pijn. Het kan vanzelf verdwijnen, maar is vaak chronisch. Het is vaak het resultaat van zenuwschade of een slecht functionerend zenuwstelsel. De impact van zenuwbeschadiging is een verandering in de zenuwfunctie, zowel op de plaats van het letsel als gebieden eromheen.
Neuropathische pijn lijkt vaak geen duidelijke oorzaak te hebben. Maar sommige veel voorkomende oorzaken van neuropathische pijn zijn chemotherapie, diabetes, gezichtsproblemen, multipel myeloom, multiple sclerose, zenuw- of ruggenmergcompressie van hernia of van artritis in de wervelkolom, gordelroos, wervelkolomchirurgie, syfilis, schildklierproblemen etc.
Fiore, NT, Debs, SR, Hayes, JP et al. Pijnoplossende immuunmechanismen bij neuropathische pijn. Nat Rev Neurol 19, 199–220 (2023). https://doi.org/10.1038/s41582-023-00777-3
● Modellen op zijn plaats 【Datummodellen】
● SNI & SNL -chirurgie geïnduceerd neuropathisch pijnmodel 【Mechanisme】 Onderzoekers hebben vier veelgebruikte preklinische zenuwletselmodellen ontwikkeld om de symptomen van neuropathische pijn te repliceren. Ze omvatten het beschadigen van een deel van de axonen die bijdragen aan de heupzenuw, en van de grootste tot minste neuronale schade omvatten spinale zenuwligatie (SNL), waarbij de L5 en/of L6 spinale zenuwen worden geligeerd; Gespaarde zenuwbeschadiging (SNI), waarbij de tibiale en gemeenschappelijke peroneale heupzenuwtakken strak worden geligeerd en vervolgens worden doorgebracht; Gedeeltelijke heupzenuw ligatie (PSNL) en chronische vernauwingsletsel (CCI). Over het algemeen hebben deze modellen met perifere zenuwletsel vergelijkbare tijdcursussen van sensorische symptomen (opkomen binnen 24 uur en aanhouden> 2 maanden. Verder faalt het SNI -model op unieke wijze thermische hyperalgesie te produceren, dit kan worden verklaard door een gebrek aan gedenerveerde Schwann -cellen die bekend zijn om veel neuroactieve molecules te produceren die capabele molecules bevatten die zich bekwaam maken op intacte axons. |