پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک
● علائم و علل
پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک یک اختلال خونی است که با کاهش غیرطبیعی تعداد پلاکت ها در خون مشخص می شود. پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که به توقف خونریزی کمک می کنند. کاهش پلاکت ها می تواند منجر به کبودی آسان، خونریزی لثه و خونریزی داخلی شود. ITP زمانی اتفاق میافتد که سلولهای خاص سیستم ایمنی آنتیبادیهایی را علیه پلاکتها تولید میکنند. پلاکتها با جمع شدن در کنار هم برای بستن سوراخهای کوچک در رگهای خونی آسیبدیده به لخته شدن خون کمک میکنند. آنتی بادی ها به پلاکت ها می چسبند. بدن پلاکت های حامل آنتی بادی ها را از بین می برد.
علائم ممکن است عبارتند از: پتشی، پورپورا، کبودی، خونریزی لثه، خون در مدفوع (مدفوع)، خون در ادرار (دفوذ)، دوره های قاعدگی شدید، خونریزی بینی شدید، هماتوم (کبودی بزرگ).

پاتوژنز و مکانیسم های درمانی در ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP). جی. کلین. پزشکی 2017، 6، 16.
● مدلها در محل 【تاریخ➡مدلها】
| ● مدل ITP ناشی از آنتی بادی ضد CD41 【مکانیسم】از میان چندین مدل ITP انتقال غیرفعال آنتی بادی توسعه یافته، اکثر آزمایشگاه ها از مدل آنتی بادی ضد CD41 استفاده می کنند که مبتنی بر خود آنتی ژنی است که بسیار مرتبط با اختلال انسانی است. تزریق آنتی بادی ضد CD41 منجر به شروع سریع ITP با دخالت واضح مونوسیت های فاگوسیتی در تخریب پلاکت می شود. مدل ITP ناشی از انتقال آنتیبادی غیرفعال نیز درجهای از تنظیمپذیری را ارائه میدهد، که اجازه میدهد شدت و تداوم ITP با تنظیم دوز و فرکانس آنتیبادی ضد پلاکتی تجویز شده کنترل شود. تجویز مکرر آنتی بادی ضد CD41، با یک رژیم افزایش دوز، ترومبوسیتوپنی طولانی مدت را حفظ می کند که بسیار شبیه به ITP مزمن انسان است.
|
پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک
● علائم و علل
پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک یک اختلال خونی است که با کاهش غیرطبیعی تعداد پلاکت ها در خون مشخص می شود. پلاکت ها سلول هایی در خون هستند که به توقف خونریزی کمک می کنند. کاهش پلاکت ها می تواند منجر به کبودی آسان، خونریزی لثه و خونریزی داخلی شود. ITP زمانی اتفاق میافتد که سلولهای خاص سیستم ایمنی آنتیبادیهایی را علیه پلاکتها تولید میکنند. پلاکتها با جمع شدن در کنار هم برای بستن سوراخهای کوچک در رگهای خونی آسیبدیده به لخته شدن خون کمک میکنند. آنتی بادی ها به پلاکت ها می چسبند. بدن پلاکت های حامل آنتی بادی ها را از بین می برد.
علائم ممکن است عبارتند از: پتشی، پورپورا، کبودی، خونریزی لثه، خون در مدفوع (مدفوع)، خون در ادرار (دفوذ)، دوره های قاعدگی شدید، خونریزی بینی شدید، هماتوم (کبودی بزرگ).

پاتوژنز و مکانیسم های درمانی در ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP). جی. کلین. پزشکی 2017، 6، 16.
● مدلها در محل 【تاریخ➡مدلها】
| ● مدل ITP ناشی از آنتی بادی ضد CD41 【مکانیسم】از میان چندین مدل ITP انتقال غیرفعال آنتی بادی توسعه یافته، اکثر آزمایشگاه ها از مدل آنتی بادی ضد CD41 استفاده می کنند که مبتنی بر خود آنتی ژنی است که بسیار مرتبط با اختلال انسانی است. تزریق آنتی بادی ضد CD41 منجر به شروع سریع ITP با دخالت واضح مونوسیت های فاگوسیتی در تخریب پلاکت می شود. مدل ITP ناشی از انتقال آنتیبادی غیرفعال نیز درجهای از تنظیمپذیری را ارائه میدهد، که اجازه میدهد شدت و تداوم ITP با تنظیم دوز و فرکانس آنتیبادی ضد پلاکتی تجویز شده کنترل شود. تجویز مکرر آنتی بادی ضد CD41، با یک رژیم افزایش دوز، ترومبوسیتوپنی طولانی مدت را حفظ می کند که بسیار شبیه به ITP مزمن انسان است.
|